donderdag 19 juni 2008

Mijn zoektocht naar ...

De lekkerste Pekingeend van 's-Hertogenbosch

Mijn zoektocht naar de lekkerste Pekingeend van 's-Hertogenbosch bracht mij vlak om de hoek waar wij wonen, Chinees-Indisch restaurant Kwai-Wan. De afhaalchinees van de Maaspoort.



Bij binnenkomst stuit je op een typisch jaren '70, superfoute afhaalchineesinterieur met dito dames in Chinese soepjurk. Maar, uiterlijk zegt niet alles, ik wordt hartelijk verwelkomd. De dame vraagt wat ik wil bestellen en ik wil van haar één portie geroosterde pekingeend, niet gefrituurd toch vraag ik nog snel en de dame ontkent dit zonder mij verder een blik waardig te gunnen. En ik wil nog een portie groentjes, doe maar de Lo Hong Tjai. Een groenteschotel die op 3 verschillende plekken op het afhaalmenu wordt aangeven als; Chinese vegetarische groentenschotel, ofwel; vegetarische luxe groentenschotel, ofwel; groentenschotel in zachte saus ... Heel bijzonder dus. Ik opteer voor één maal mihoen en éénmaal witte rijst. Daar kan ik dan lekker een keertje nasi van maken, tot dan krijgt het een plaatsje in de vriezer.

Dit was mijn bestelling, of ik wel ff meteen wilde afrekenen, maar natuurlijk. De gerechten kostten samen € 25,50 en nee ik kon hier niet pinnen. Pfff, dit is toch niet meer van deze tijd?!?! In Groningen kon ik op elke hoek van de straat bij elke poepchinees met de pin betalen ... maar goed, zonder "hardop" te mopperen liep ik naar het pinautomaat, die was immers maar 4 passen van het restaurant verwijderd. Ik kom terug en reken mijn eend met groentjes af. Die laten overigens niet lang op zich wachten. Hier wordt ik altijd een beetje achterdochtig van en verdenk de kok ervan alles toch in de frituur gesmeten te hebben. Op de altijd symphatieke vraag; "Sambal bij??" antwoord ik vriendelijk doch beslist; "Nee dank u ik heb thuis m'n eigen sambal!"

Bepakt loop ik naar huis. Frits laat niet al te lang op zich wachten en al gauw vallen we op de in vette papier verpakte plastic bakjes voor heerlijkheden aan. Het voelde een beetje aan alsof we aan het spijbelen waren, want dit stond dus echt niet op het weekmenu van Sonja Bakker. Maar goed, alhier de resultaten van de jury:
De eend, bij nader inzien niet gefrituurd en prima van smaak, de saus ... pikant?? I think not! Maar de überpikante "sambal Marco" (van mijn vader) maakt veel goed. De groenten waren op zich ook okay, wellicht iets flauw voor mijn smaak, maar we hadden dan ook de variant in "zachte" saus ... tenminste dat denk ik. Wel prima gesorteerd qua groentjes, het bevatte champignons, chinese paddestoelen, bamboe, lotuswortel, bleekserlderij, brocolliescheuten, bamboescheuten, wortel en iets ondefinieerbaars krokant. Ik ben vast iets vergeten. Ook hadden ze er gebakken tahoe aan toegevoegd, maar dat had voor mij niet gehoeven. De mihoen was werkelijk verrukkelijk, vol met verse groenten en ei, niet van die vieze drap met vette reepjes ham en restvlees. Ik geef Kwai-Wan een kleine 7 voor hun eend. Het was niet vet, redelijk krokant en goed van smaak. De saus was wat mij betreft nog steeds veel te zoet en pikant ... ho maar. Wel lekker en niet onbelangrijk, om de hoek. Maar helaas niet de Wauw-factor (Heb je nodig!) waar ik naar zoek.

Het volgende dichtbijzijnde winkelcentrum met afhaalchinees is de Rompert. Het restaurant heet Het Nieuwe Oosten en
hier lees je wat anderen hierover te zeggen hebben.

Geen opmerkingen: