Het is zover

18 juni ...
De dag dat wij op de wachtlijst komen te staan, de dag dat ik over een paar maanden officieel hormoonjunkie wordt.

Hoe dit allemaal begon:
In maart 2005 leerde ik Frits kennen en het werd al snel serieus. Hij is voor mij de man met wie ik mijn leven wil delen en met hem wilde ik graag kinderen. Na ons trouwen in september 2007 bleek dat we beide te kampen hadden met een vruchtbaarheidsprobleem en erger nog, ik bleek vervroegd in de overgang te komen. In het UMC Groningen zagen ze geen heil meer in onze situatie, als we kinderen wilden dan moesten we maar aan adoptie denken. Het nieuws sloeg in als een bom en adoptie ... daar hadden we niet eens over nagedacht.

Tuti is niet voor één gat te vangen!

Dus ik op zoek naar de perfecte arts voor een Second opinion. Hiervoor kon ik terecht bij de afdeling Gynaecologie/Voortplantingsgeneeskunde het UMC Radboud in Nijmegen. Deze afdeling staat op nummer 1 in de top 5 van meest patiëntvriendelijke fertiliteitsklinieken in Nederland. Zij ontvingen vorig jaar de Freya Award, deze Awards worden toegekend aan de beste vergunninghoudende kliniek en de beste transportkliniek voor vruchtbaarheidsbehandelingen. Freya is dé landelijke en onafhankelijke vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblematiek die de belangen van de ongeveer 3600 leden behartigt.

Dat dit de meest patiëntvriendelijke kliniek is, werd al bij ons eerste gesprek met de gynaecoloog duidelijk. Wat verliep dat prettig!! Heel anders dan in Groningen, ze vertelde me echt waar ze mee bezig was en ik kreeg gedetailleerde uitleg, ook al vroeg ik er tweemaal om. Dit contact was heel menselijk, in schril contrast met het contact dat we in Groningen hadden, waar ik slechts een dossier was en een patiënt die met haar vragen teveel tijd van de arts in beslag nam. Na mijn vraag om extra uitleg, want ik snapte er niets van, werd aangegeven dat de gynaecoloog geen zin had om in herhaling te vallen en dat ik maar een andere keer moest terugkomen. Gelukkig waren we tijdens het onderzoeksproces in aanraking gekomen met het FIOM in Groningen, waar we fantastisch werden begeleid door onze vaste maatschappelijk werkster. Nu we naar 's-Hertogenbosch verhuist zijn missen we haar enorm!

Het Second opinion gesprek.

De gyn in Groningen wilde ons wel doorverwijzen naar een collega-arts in Utrecht die gespecialiseerd was in situaties zoals de onze. Ze had haar beslissing ons niet verder te behandelen gebaseerd op zijn onderzoek en hij zou ons dan ook hetzelfde vertellen, maar in andere bewoordingen. Wellicht dat ik het dan zou begrijpen. In mijn ogen is dit geen Second opinion, maar Same opinion, dus naar die arts wilde ik niet. Ik trok m'n stoute schoenen aan en besloot n.a.v. de gegevens op de website van Freya twee klinieken te bellen, St, Geertgen in Gemert en het UMC Radboud in Nijmegen. Ik werd al snel door het hoofd van de afdeling Gynaecologie/Voortplantingsgeneeskunde teruggebeld en op zeer vriendelijke wijze te woord gestaan. Ze luisterde naar mijn verhaal en gaf aan dat zij de mogelijkheid zag tot een proefbehandeling. Ze raadde me aan het secretariaat te bellen om een afspraak met haar in te plannen en ik kon al vrij snel bij haar terecht. Tijdens de afspraak hadden Frits en ik samen een gesprek met haar en ging ze via een inwendige echo mijn eierstokken bekijken. Het zag er inderdaad niet echt hoopvol uit, recht 2 follikels, waarvan 1 grote en 1 zeer kleine, links kon ze helemaal niets gewaar worden. Ook de gyn in Nijmegen noemde onze situatie ernstig, maar wilde ons graag een kans geven. In tegenstelling tot de gyn in Groningen gaf zij aan dat de kwantiteit van mijn eicellen inderdaad zeer onder de maat zijn, maar door mijn jonge leeftijd de kwaliteit wel goed. Dit vergroot de kans op bevruchting via IVF/ICSI, maar de vraag is of er eicellen rijpen door middel van hormoonstimulatie. Maar dat gaan we nu bekijken en staan we op de wachtlijst voor een "proef" IVF/ICSI behandeling. Ik moet (en moest) er flink voor afvallen, dus met veel pijn en moeite zijn er nu 6,5 kg af. Nog 3 kg en dan zit ik op de grens van een acceptabel gewicht voor een behandeling bij het UMCN. Maar ik wil graag verder met afvallen, hoe lang het me ook zal kosten.

Begin september hebben we weer een afspraak met onze gyn in Nijmegen, hopelijk krijgen we dan te horen wanneer we mogen beginnen. Dan gaat het echte werk beginnen!
Oh ja en heb ik al verteld dat ik doodsbenauwd ben voor naalden? To be continued ....