Ik heb bijna 2 jaar in Andalusië gewoond en met diverse typische Spaanse ontbijtspecialiteiten ontbeten; Dulce de Membrillo, Churros, Mateca Colorá (boter van Iberische varkens), Magdalenas, Tostada (geroosterd brood met boter en suiker of met geraspte tomaat, olijfolie en knoflook) etc. Maar Dulce de Leche was mij tot nu toe onbekend, dit is dan ook meer een Zuid-Amerikaanse delicatesse.
Een paar jaar geleden ontdekte ik bij de Jumbo Jumbo (Euroborg Groningen) een pot Dulce de Leche van het merk "Mijn Oma". Het trok mijn aandacht, maar niet genoeg om het te kopen. Het idee van Carameljam sprak me niet aan en ik kon me herinneren dat ik vroeger ook niet gek was op Bebogeen. Dus ik heb het potje in de schap laten staan en heb er niet meer aan gedacht.
In een pan zette ik 1 liter (volle biologische) melk op 't vuur. Zodra deze kookt voegde ik 300 gr (biologische) rietsuiker toe en 1 zakje vanille suiker. Vervolgens bracht ik het geheel weer aan de kook. Daarna verplaatste ik de pan op het kleinste vuurtje om het te laten inkoken, dit kon volgens het recept wel een uur duren. Vol moed en zin liet ik het geheel zachtjes inkoken, af en toe roerend. Het recept geeft aan dat het klaar is zodra het de substantie krijgt van soezendeeg. Ervaring leert dat je dan lang kunt wachten. Een uur is krap, trek er maar rustig de hele ochtend of namiddag voor uit. Zodra het een cremige substantie heeft, is het klaar. Giet het geheel dan in gesteriliseerde potjes en sluit deze meteen af met de deksel. Laat het afkoelen voordat je ze in de koelkast zet.
Het resultaat mag er overigens zijn. Op een witte boterham een ware traktatie! Dulce de Leche is nu één van mijn favoriete dingen om mee te ontbijten. Niet echt "Sonja-proof", maar zeker een gezondere optie dan fabriekgemaakte jammetjes of caramels.
Tot ik het recept een keer tegenkwam op een culinair blog. Ik had de ingrediënten in huis, dus ik besloot het te proberen.
In een pan zette ik 1 liter (volle biologische) melk op 't vuur. Zodra deze kookt voegde ik 300 gr (biologische) rietsuiker toe en 1 zakje vanille suiker. Vervolgens bracht ik het geheel weer aan de kook. Daarna verplaatste ik de pan op het kleinste vuurtje om het te laten inkoken, dit kon volgens het recept wel een uur duren. Vol moed en zin liet ik het geheel zachtjes inkoken, af en toe roerend. Het recept geeft aan dat het klaar is zodra het de substantie krijgt van soezendeeg. Ervaring leert dat je dan lang kunt wachten. Een uur is krap, trek er maar rustig de hele ochtend of namiddag voor uit. Zodra het een cremige substantie heeft, is het klaar. Giet het geheel dan in gesteriliseerde potjes en sluit deze meteen af met de deksel. Laat het afkoelen voordat je ze in de koelkast zet.Het resultaat mag er overigens zijn. Op een witte boterham een ware traktatie! Dulce de Leche is nu één van mijn favoriete dingen om mee te ontbijten. Niet echt "Sonja-proof", maar zeker een gezondere optie dan fabriekgemaakte jammetjes of caramels.
Een tweede poging volgde al spoedig (de pot was erg snel weer leeg), het is een eenvoudig recept en goede oefening in geduld!
